Technika klejowa Sklep plastyczny Szał dla Plastyków publikuje artykuły na temat związków chemicznych używanych w malarstwie autorstwa Pana Leszka Czyża. - Szał dla Plastyków - Prawdziwy Sklep Plastyczny

Technika klejowa


Technika klejowa stosowana jest raczej do prac dekoracyjnych.Spoiwem jest klej, najczęściej stolarski. Rzadziej używa się żelatynyi kazeiny, gdyż żelatyna szybciej tężeje po ochłodzeniu niż innegatunki kleju zwierzęcego, a kazeina trudniej się rozpuszcza.
W technice klejowej należy zwracać dużą uwagę na „moc” roztworu kleju.Zbyt słaby klej nie wiąże dostatecznie barwnika i będzie się ścierał podotknięciu ręką. Zbyt silny roztwór kleju spowoduje połysk malarskiejpowierzchni i pęknięcia warstwy malarskiej.
Normalne stężenie kleju daje dobrą przyczepność barwnikomoraz aksamitną, matową powierzchnię. Poznaje się je po tym, że poochłodzeniu klej nie zastyga w twardą galaretę. Można też próbowaćpalcami. Jeżeli odlip jest lekki, wówczas stężenie kleju jestdostateczne. Najlepszy jest roztwór 6% - wszystko zależy jednak odgatunku kleju i jakości barwników.
Na przykład: kreda, umbra, ziemia kasselska, ultramaryna, siena, kośćsłoniowa, sadza, wymagają nieco silniejszego roztworu kleju, ażeby nieścierały się po wyschnięciu.
Roztwór kleju musi być na tyle rzadki, żeby łatwo ściekał z pędzla.
W technice klejowej zmienia się ton farb po wyschnięciu. Chcąc uniknąćwielkich różnic w natężeniu kolorów, należy wzmocnić procentowośćroztworu klejowego. Trzeba jednak dodać wówczas plastyfikatora, któryzwiększy elastyczność warstwy malarskiej i zapobiegnie pękaniu (miódlub gliceryna).
Miód często był używany w technice klejowej na deskach w średniowieczu,lecz wówczas całość pokrywano lakierem. Miód wstrzymuje wysychanie farb.
Chcąc mieć silniejszy roztwór kleju, bierze się go 20%. W takim roztworze farby nie jaśnieją zbyt mocno.
Aby przy tym stężeniu klej nie galareciał, dodaje się podczas jegorozpuszczania 4% ciasto z gaszonego wapna. Dodatek ten ma też znaczeniekonserwujące.
Można również wstrzymać proces tężenia kleju po ostygnięciu przezopracowanie go kwasem, np. azotowym (na 100 g kleju 20 g kwasuazotowego w 100 cm3 wody). Przy tym jednak należy używać barwników odpornych na kwasy.
Technika klejowa nie jest trwała i może być stosowana jedynie w suchym pomieszczeniu.
Od wilgoci klej rozkłada się i gnije, zmywa się warstwa malarska.
Chcąc mieć trwalsze wyniki w technice klejowej, należy dodać do niejzemulgowanego w alkaliach wosku albo też po namalowaniu utrwalaćśrodkami konserwującymi (formalina.
Znacznie lepsze rezultaty daje technika temperowa.

Brak zdjęć w galerii

Recenzja klienta:

Napisz pierwszą opinię!


Kup teraz

Proszę wprowadz numer artykułu dla naszej kategorii.

Witamy ponownie!
Producent
Waluty